Trwają prace redakcyjne nad książką „Kultura konwergencji” Henry’ego Jenkinsa, którą w listopadzie wyda WAiP. „Kultura konwergencji” to najnowsza książka Jenkinsa, który będzie jednym z gości konferencji KULTURA 2.0.
Jenkins, wykładowca Massachusetts Institute of Technology, jest jednym z najciekawszych amerykańskich medioznawców. W centrum jego zainteresowań znajduje się „oddolna” aktywność ludzi konsumujących media – czyli nas wszystkich. Jenkins, będąc zagorzałym (choć nie bezkrytycznym) fanem popkultury pokazuje wkluczający potencjał mediów, które coraz częściej przejmują na siebie, często nieświadomie, funkcje edukacyjne czy polityczne, a więc role tradycyjnie pełnione przez instytucje państwowe.
„Kultura konwergencji” jest ukoronowaniem dotychczasowego dorobku Jenkinsa. Książka, która swoją amerykańską premierę miała w ubiegłym miesiącu, redefiniuje modny temat łączenia się mediów. Dla Jenkinsa konwergencja to nie tylko proces technologiczny czy ekonomiczny, ale seria „zderzeń” różnych systemów medialnych, gdzie stare miesza się z nowym, korporacje negocjują ze swoimi klientami, a granica między twórczością amatorską i profesjonalną coraz bardziej się zaciera. Najśmielszą, ale zarazem najciekawszą tezą tej pozycji jest uznanie dobrze funkcjonującej demokracji i kultury aktywnego odbioru mediów za części tego samego równania. Skoro nowa generacja konsumentów jest w stanie wywierać presję na stacje telewizyjne zawieszające emisję ulubionego serialu i potrafi przewidzieć wyniki nie pokazywanego jeszcze reality-show, może jest w stanie spożytkować swoją zbiorową inteligencję w procesie politycznym?
Jenkins diagnozuje obecną sytuację na rynku medialnym jako przejściową i dostrzega w niej szansę dla umocnienia roli odbiorcy, który dzięki nowoczesnym środkom komunikowania, działając w grupie, może rzucić wyzwanie wielkim koncernom medialnym i stawiać im swoje warunki. Może, ale nie musi – jeśli większość konsumentów zachowa bierną postawę, efekt przemian może być dokładnie odwrotny i przynieść umocnienie pozycji kapitału. Jenkins w swojej książce stawia pytania, zbieżne z tematem konferencji KULTURA 2.0. Oferuje też podpowiedzi, analizując przykłady amerykańskich „early adopters” – „wczesnych użytkowników” nowych technologii medialnych, którzy wykorzystują wszelkie nowinki zgodnie z własnym interesem. Chcemy przenieść tę dyskusję na grunt polski. Jakie wyzwania stają przed polskimi firmami, instytucjami państwa, a wreszcie – a może przede wszystkim – zwykłymi obywatelami w czasach technologii cyfrowych? Co zrobić, by nie zaprzepaścić pojawiających się możliwości? Być może ramy dla tych rozważań nakreśli raport przygotowywany równolegle do konferencji.
Treść postu można wykorzystywać zgodnie z licencją Creative Commons.