Lubię Cory’ego Doctorowa

…bo jego działania pokazują, że udostępnianie swojej twórczości na otwartych licencjach nie ma w sobie nic z martyrologii. I że wszyscy na tym zyskują. Doskonałym przykładem jest jego najnowszy zbiór opowiadań Overclocked.

Cory Doctorow to kanadyjski pisarz i aktywista internetowy, jeden z redaktorów popularnego bloga Boing Boing (który niedawno informował o obawach polskich władz co do preferencji seksualnych Teletubbisiów), współpracownik Electronic Frontier Foundation, felietonista wielu opiniotwórczych redakcji („NY Times”, „Wired”, „Popular Science”). Doctorow wszystkie swoje teksty umieszcza w sieci (dokładnie: tu) na licencji CC i uważa, że dobrze na tym wychodzi.

Posłuchajcie, jak Doctorow w nagraniu dla New Media Literacies (już kiedyś o nim wspominałem) opowiada o losach swojej debiutanckiej powieści Down and Out in the Magic Kingdom. Krótki cytat:

Powieść ściągnięto z mojej witryny przynajmniej 650 tys. osób, a ze stron innych ludzi pobrano ją trudną do określenia liczbę razy. A teraz drukuje się szóste wydanie. Dlatego, że dla większości ludzi książka elektroniczna nie jest substytutem książki drukowanej – jest reklamą książki drukowanej. A dla mnie największym problemem nie jest piractwo, tylko bycie zapomnianym. Dlatego naprawdę widzę, że im więcej rozdajesz, tym lepiej na tym wychodzisz. Do takiej konkluzji doszedłem.

Ale do rzeczy – miało być o Overclocked, zbiorze, z którego dwa opowiadania z tego zbioru są nominowane do prestiżowej nagrody Locus. Wystarczy śledzić wpisy na stronie Doctorowa żeby zobaczyć, jak uwolnione przez autora memy zapładniają innych twórców. Z sieci można ściągnąć podcasty z książką, a na rynek wchodzi właśnie komiks za scenariusz dla którego posłużyła. Australijski zespół Grok Rock nagrał utwór inspirowany jednym z tekstów zbioru. Opowiadania zainspirowały też definicje, którymi posłużono się jako punktem wyjścia dla radosnego słowotwórstwa w sieciowej grze Verbotomy. Biorąc pod uwagę, że książka zadebiutowała zaledwie trzy miesiące temu, to chyba całkiem nieźle. Nawet, jak na kulturę remiksu. Dlatego powtórzę raz jeszcze: lubię Cory’ego Doctorowa!