III Rzesza na YouTube, czyli historia i media

Marcin Wilkowski pisze na swoim blogu Historia i Media o kontrowersjach wokół rozpowszechniania na YouTube niemieckich filmów propagandowych.

Sprawa jest złożona – w sieci dostępne są filmy, które z jednej strony łamią zakaz rozpowszechniania propagandy nazistowskiej, z drugiej – prawa autorskie, bo te należą do niemieckich instytucji. I sam nie wiem, co o tym myśleć. Niemieckie prawo daje wiele narzędzi do walki z faszystowską propagandą, ale wobec potęgi internetu i ono staje się bezradne. Czy to jednak źle?

Gdy byłem na studiach, widziałem w trakcie zajęć Triumf woli, fragmenty Żyda Süssa, nie wspominając o sławiących Ku-Klux-Klan Narodzinach narodu Griffitha czy filmach z radzieckiej szkoły filmowej. Zresztą niektóre z nich sam teraz pokazuję studentom. Cała dyskusja przypomina mi więc spór o burzenie pomników. Zniszczyć, czy zostawić jako świadectwo historii?

Nie mam wątpliwości, że takie materiały powinny być dostępne w celach edukacyjnych – przynajmniej część tych produkcji to pod pewnymi względami arcydzieła, jak i doskonały przykład manipulacyjnego potencjału kina. Dlatego sądzę, że w określonych warunkach – np. w sali wykładowej, wraz z krytycznym komentarzem – powinny być pokazywane. A gdzie indziej? Cóż, bez względu na moralne rozterki odpowiedzi udzieli sama technologia, która sprawia, że takich zjawisk nie da się powstrzymać. Dlatego po raz setny poruszę wątek edukacji medialnej – skoro instytucje kultury nie są w stanie filtrować mediów, do których młodzież ma dostęp, powinny przynajmniej uczyć, jak z tych mediów w świadomy i krytyczny sposób korzystać.