Pociągiem z Krakowa

Jechałem wczoraj pociągiem z Krakowa, który okazał się pełen smaczków dających do myślenia o informatyzacji świata.

Pociąg miał gniazdka elektryczne przy każdym siedzeniu – w końcu było to Intercity. Niestety nie było w nich prądu. Fakt, że mi to przeszkadzało oczywiście może tylko dowodzić faktu, że nie mam wystarczajaco fajnego laptopa i bateria nie starcza mi na trzy godziny.

W pierwszej klasie sami biznes/wo/meni, z czego 80% z laptopami. Widok dość niesamowity, dawno nie widziałem tak naocznego dowodu zmiany w dostępie do technologii. A tak naprawdę nie chodzi tylko o to, że biznesmeni mają laptopy – ale też o to, że jadąc pociągiem, zamiast np. czytać gazetę lub wyglądać za okno, muszą na nich pracować. Przypomina mi się Tomi z chorwackiego Creative Commons, który niedawno powiedział mi: pociągi są dobre, można w nich w spokoju przez kilka godzin pracować. Praca w ruchu?

Na końcu pierwszej klasy był natomiast wagon Wars. Prawie pusty, jeśli nie licząc trzech panów w garniturach z Makiem. I barmana stojącego w kantorku na końcu, który na widok mnie z laptopem pod pachą zaczął kiwać głową, że „nie”, i pokazywać palcem do góry. A tam na kartce A4 znak: zakaz laptopowania, czyli laptop w kółku przekreślony. Poproszony o wyjaśnienie Pan przedstawił mi kopię dwustronicowego oficjalnego pisma, z którego wynikało, że laptopowanie w jakiś sposób tworzy tłok i nie jest w Warsie pożądane.

Pomyślałem sobie, że to dobra metafora Polski – której część ma już laptopy pod pachą, a część kiwa, że „nie” i wywiesza zakazy laptopowania („Takie polecenie z góry, rozumie Pan, nie wolno!”).

Nieco na temat (Techno Tuesday to „ćwiczenie z rysowania komiksów i narzekania”):

(rys. Andy Rementer, Techno Tuesday, CC BY-NC)