Zbyt dużo „kopiuj/wklej”, zbyt mało „nowy” i „edytuj”

Zauważyliśmy z Alkiem, że najwięcej emocji wzbudzają ostatnio wpisy o edukacji medialnej. W komentarzach często pojawia się – słuszny skądinąd argument – że nauczyciele i tak zawsze będą gorzej od uczniów przygotowani do pracy z nowoczesnymi technologiami. Wydaje mi się jednak, że przeceniamy znaczenie tej kwestii.

Edukacja medialna – a może edukacja w ogóle – to dla mnie próba pokazywania, że można wyjść poza utarte schematy interpretacyjne, wydobyć to, co ukryte, stworzyć coś nowego, często zupełnie wbrew intencjom producenta. Chciałbym, by e.m. nie była nauką obsługi edytora tekstów i programu antywirusowego; raczej szczepionką na bierne podejście do mediów. Znów wracam do tematu, który szalenie mnie frustruje – choć nie znam żadnych statystyk, które mogłyby to potwierdzić, to mam poczucie, że za dużo w Polsce piratów, za mało hakerów. W polskim internecie niewiele jest innowacji, za to dużo kopiowania (i to nie tylko w sensie kopiowania plików, ale też kopiowania pomysłów). Dlatego nie widzę powodów, dla których znaczna część lekcji e.m. mogłaby obyć się w ogóle bez sprzętu, a skoncentrować na krytycznym i kreatywnym myśleniu z wykorzystaniem choćby głośnego od jakiegoś czasu „hakowania Ikei”.

Przeróbki ikeowskich mebli, stojących w wielu domach (kto nie ma/nie miał stolika Lack?) to dla mnie świetny przykład twórczego myślenia i obchodzenia pozornych ograniczeń. Niektóre prace z niedawnego konkursu po prostu powalają. Ciekawe przykłady można znaleźć też na blogu Ikea Hacker lub w serwisie Instructables. Może więc nauczyciel (lub – ze względu na postawę MEN – ktokolwiek inny, pełniący jego rolę) mógłby na początek zrobić coś niezwykłego z kartonem po lampie, a później z kolei dać się „zagiąć” uczniom, którzy coś równie spektaularnego zrobią w sieci? Wydaje mi się, że najważniejsza jest idea, by postępować niezgodnie z instrukcją – bez względu czy chodzi o meble, czy o program telewizyjny. Zadanie nauczyciela to nie pokazanie, że przy hasłach w Wikipedii jest przycisk „edytuj”, tylko że warto z niego korzystać.

A przy okazji – dzięki komentarzom do wcześniejszych notek trafiliśmy na Mediolokację – świetnego bloga o edukacji medialnej. Polecamy i wrzucamy do linków.

Na zdjęciu: lampa z kartonu po lampie, projekt Lisette Haasnoot