Ile dwutlenku węgla produkuje Google?

Newsem na najbliższe kilka dni będzie chyba wiadomość, że wyszukanie czegoś dwa razy w Google’u produkuje tyle samo dwutlenku węgla, co zagotowanie wody w czajniku elektrycznym (15 g). Przeczytałem o tym u Naughtona i Carra – i obstawiam, że news ten trafi do conajmniej jednej gazety codziennej w Polsce.

Trochę ponad rok temu Carr relacjonował tę samą tezę, opisaną innym przykładem: „przeciętny awatar w Second Life zużywa tyle energii elektrycznej, co Brazylijczyk”.

Obydwa przykłady są dość ekstrawaganckie i komentatorzy mają wątpliwość, czy googlanie rzeczywiście produkuje 7g CO2. Ale nie mają wątpliwości, że co do zasady problem istnieje: wielkie centra danych należą do najbardziej energochłonnych instalacji na świecie.

Z tej perspektywy dziwny był rok 2008, w którym coraz więcej się jednocześnie mówiło o oszczędzaniu energii oraz przenoszeniu się mocy obliczeniowej komputerów do „chmury” (czyli na zdalnie dostępne serwery).

Dla mnie w zeszłym roku ważny był jeden – drobny – przykład trendu odwrotnego: Firefox 3 posiada świetny detal w postaci „awesomebara” – „rewelacyjnego paska”, który zapamiętuje wcześniej odwiedzane strony – co w wielu wypadkach pomaga odnaleźć je później bez korzystania z Google’a. Już kilka razy, odnajdując coś na poziomie przeglądarki myślałem sobie, że to dobrze, że nie trzeba było niepotrzebnie angażować jakiejś wyszukiwarki. Ogólnie rzecz biorąc, nie doceniamy chyba wartości, jaką miałoby lokalne archiwum odwiedzanych stron. Pozwalamy wyszukiwarkom archiwizować nasze zachowania (i wynikające z nich intencje) uznając, że przydatna wiedza płynie z nich dopiero w skali masowej – jednak każda intensywnie korzystająca z sieci osoba odwiedza samodzielnie strony na taką skalę Potrzeba tylko programu, działającego lokalnie – i najlepiej w sposób otwarty i przejrzysty, który pozwoliłby każdemu z nas stać się swoim własnym małym Googlem (znajomi mogliby się wymieniać bazami danych na zasadach społecznościowych, wszystko śmigałoby w sieci p2p – ciekawe, czemu nikt tego jeszcze nie zrobił? Ktoś z Firefoksa chciał jakiś czas temu stworzyć rozproszoną sieć analizy ruchu na witrynach, co też jest niezłym pomysłem).

A na zupełnym marginesie – zeszłoroczny Zeitgeist Google’a zawiera na niezmiernie wysokiej pozycji hasło „nasza klasa” (pisze o tym Marta Klimowicz). Trudno to wytłumaczyć inaczej niż tym, że ludzie nagminnie mylą pasek wyszukiwarki z paskiem przeglądarki.

Ktoś chyba nawet (słusznie) proponował już, żeby je po prostu inteligentnie połączyć.

AKTUALIZACJA:

Google zdementował dane jako nieprawdziwe, media donoszą, że artykuł był zmyślony. Carr słusznie zauważa, że nawet jeśli wyszukanie produkuje 0,2g a nie 7g CO2, to biorąc pod uwagę szacowany miliard wyszukań dziennie, nadal jest to spora ilość (którą należałoby teraz porównać z innymi szacunkami emisji).

W komentarzach sporo trąbienia na alarm i zarzucania mi nierzetelności – trąbiący, zwróćcie proszę uwagę na początek drugiego akapitu. Ważne nie jest 7g lub 0,2g CO2, ani też akurat Google – lecz fakt, że internet, wbrew potocznym przeświadczeniom o jego wirtualnym, nieziemskim charakterze, brudzi. Pytanie, jak bardzo?

Alex Wissner Gross, autor badania, błędnie opisanego przez Timesa, przyznaje, że jego szacunki rzeczywiście są inne, i nie dotyczą wyłącznie Google’a. I stwierdza: odwiedzanie dowolnej strony to ok. 20 miligramów CO2 na sekundę, a wyszukiwanie (tak jak i inne czynności online) ma wyraźne oddziaływanie środowiskowe.